Schaduwwerk

Wat is het? En wat doet het? Eigenlijk is het iets wat we allemaal aan zouden mogen gaan, gezien daar de schatten liggen verborgen. Schaduwwerk is die donkerte in jezelf aangaan, zonder oordeel. Maar echt naar jezelf durven te kijken wanneer iets aangeraakt wordt, zonder het te projecteren naar de buitenwereld. Veel mensen zijn geneigd om te vluchten om maar niet naar zichzelf te hoeven kijken, want ergens is de diepte ook beangstigend. Maar laat me jou vertellen dat we pas heel kunnen zijn, als we leren beide stukken te omarmen. Je kan niet alleen maar je lichte stukken aangaan, en het donkerte overslaan. Want het donkerte wil ook gezien worden, en daar mag je juist jouw licht op gaan schijnen. Beide creëren een balans die nodig is, om jouw systeem weer volledig te omarmen.

Er is natuurlijk veel dualiteit op dit stuk en een ieder kijkt er weer met andere ogen naar. Maar laten we gewoon even de feiten op een rij zetten, dat we nou eenmaal in een dualistische wereld leven. Het donker kan niet zonder het licht en vice versa. De eeuwenoude wijsheid van de ying en yang energie, vertelt het verhaal eigenlijk al. Het wiel is namelijk al uitgevonden, maar het is aan ons om alles wat daarin bestaat en ontstaat te belichamen. Niet alleen de zachtheid, maar ook de hardheid. Want zonder die hardheid, weten we niet zacht te zijn. Mijn hele leven heb ik in hardheid geleefd, maar het heeft mij wel het bewustzijn gegeven dat ik ook meer zachtheid wil. Maar de paradox is, dat ik nooit had geweten dat ik meer zachtheid wilde en nodig had, als ik die hardheid niet had ondergaan. Dus schaduwwerk laat je beide kanten zien en laat je zien dat beide nodig is, om tot die heelheid te komen.

Hoe ga je het aan?

Schaduwwerk is alles aankijken wat je eigenlijk niet aan wilt kijken. Al jouw donkerte, jouw boosheid, onmacht, verdriet en al die keren dat mensen over jouw grenzen zijn gegaan. Iets wat jij zelf toegelaten heb, omdat jij toen nog niet wist hoe je grenzen aan moest geven. Mensen zullen je testen, maar alleen maar omdat jij die les nog niet geleerd hebt. Je kunt de anderen de schuld geven van jouw pijn, maar als jij niet bereid bent om die pijn aan te kijken en te ownen, zal je altijd in die slachtofferrol blijven. En die slachtofferrol houd je klein, terwijl wij als mens gemaakt zijn om groots te zijn. En ook hierin zie en lees je de dualiteit van het leven.

Het 1 gaat niet zonder het ander. Het gaat erom alles te belichamen wie en wat je bent, en te ownen wat je meegemaakt hebt. Al die pijn aangaan, wat ervoor gezorgd heeft dat jij jezelf niet zichtbaar durfde te maken. Maar nu is de tijd aangebroken om wel alles aan te kijken en aan te gaan. Geen vluchtgedrag meer te vertonen, maar echt zitten met jezelf en alles te doorvoelen en aan te kijken wat gezien wilt worden. Voel die ongemak en boosheid maar, van alle onrecht die jou ooit is aangedaan. Zie welke patronen jij hierdoor gecreëerd heb, waardoor jij niet genoeg in jouw kracht heb durven staan. En ergens onderweg een slachtoffer bent geworden door en van… Maar jouw ziel is hier wel op aarde gekomen om dat te ervaren. Om alles te ervaren, dus ga alles wat er op je pad komt dan ook aan. 

Projecteren

In een wereld van dualiteit heerst er ook veel verdeeldheid, mede omdat dit gecreëerd is en mede omdat we het hebben aangenomen als waarheid. We hebben van beide kanten een deelname hierin, en zijn van beide kanten schuldig in hoe alles ontstaan is. Wij kunnen zelf alles wat er gaande is in onszelf en in de wereld weer in balans brengen, door juist die stukken aan te gaan en die delen toe te laten, waar we vaak genoeg het liefste voor willen wegvluchten. Dit doen we in verschillende vormen van vluchtgedrag, zoals werken, sex, drank, drugs, roken, eten, shoppen, aandacht en nog veel meer dingen buiten onszelf te zoeken. Alles om het maar te onderdrukken. Maar ook door te projecteren en een ander de schuld geven of jouw gerief te dumpen bij de ander. Terwijl het juist belangrijk is op de momenten wanneer jij die onvrede, onmacht of boosheid op voelt komen, eerst eens bij jezelf te kijken en voelen wat het jou wilt vertellen. Soms zijn het zulke diepe stukken waar je zelf niet eens bij kunt komen, dan is het handig om een coach in handen te nemen. Of helings/lichaamswerk aan te gaan, gezien we alles opslaan in ons lijf.

Hoe dieper je durft te gaan, met welke sessie dan ook, hoe meer shit er uit komt. En het is dan aan jou of je die shit aan durft te kijken en aan durft te gaan. Daarmee bedoel ik dus dat je al die ongemak, onvrede, onmacht, verdriet, boosheid en ga zo maar door, mag doorvoelen. Wat doet het met je? En als je verdriet voelt, onderdruk het dan niet en huil. Als je boosheid voelt, schreeuw het uit. Ga lekker schreeuwen of op een boksbal slaan met de intentie het los te laten. Maar channel die energie naar buiten toe. Weet wel dat alles wat naar de oppervlakte komt, nog meer donkerte kan aanwakkeren wat gezien wilt worden. Want dat beerputje kan opengaan, maar dat beerputje is ergens ook een schat waar heling op zit en verlichting, als je het maar aangaat. En blijf in vertrouwen en blijf alles aankijken wat gezien wilt worden. Al moet je jezelf opsluiten in huis, en zelfs even helemaal slachtoffer zijn. Ga dan ook dat stuk van slachtoffer in, zonder al die verhalen eromheen te creëren. 

Het hoofd

Het hoofd kan vaak ook onze grootste saboteur zijn, want als je al in je hoofd zit terwijl je dingen mag doorvoelen, ben je al aan het bypassen. Je hoofd begint vaak al met ‘ja maar’ of ‘waarom’ en ‘hoe’, en hier begint dan al het over analyseren van alles. Het gevolg daarvan is dat je maar rondjes blijft draaien en in veel gevallen het ego overneemt en zijn of haar eigen verhaal ervan maakt. Want je blijft weg bij jouw gevoel…

Jouw gevoel wilt alleen maar gezien en erkend worden, net als dat een klein kind gezien wilt worden. Zo wilt ook jouw innerlijke kind gezien worden, met al zijn of haar pijn. Het hoofd weet het namelijk al en heeft al zoveel scenario’s uitgetekend, dat je er wel een boek over kunt schrijven. Natuurlijk is het fijn om alles te snappen. En dan komen we weer op het stukje dualiteit… Het snappen kunnen veel mensen al, maar voelen is vaak nog een ding. Hoe komt dit? We zijn allemaal geprogrammeerd om vanuit ons hoofd te functioneren. Allemaal dezelfde stof te leren op school, waardoor we ook in een maatschappij terecht zijn gekomen waarin er veel kopieergedrag is. We zijn onze eigen authenticiteit kwijtgeraakt, waardoor we altijd maar weer op zoek gaan naar wat we wel willen. Hierbij zoeken we het vaak buiten onszelf, door altijd maar dingen buiten onszelf te gaan zoeken. De antwoorden zitten namelijk al in onszelf, maar omdat we zo vaak bezig zijn en blijven, geven we geen ruimte aan onszelf. Aan de rust en aan alles wat er in ons systeem aan het opborrelen is.

Wat nou als we eens vaker de stilte ingaan, de natuur ingaan (zonder koptelefoon/telefoon) en echt eens van het moment genieten. Waardoor we als vanzelf in gesprek kunnen gaan met ons hogere zelf, die alle antwoorden al heeft en geeft. Het vergt natuurlijk wel even wat oefening, want we leven in een maatschappij waar we een overvloed aan prikkels en informatie binnen krijgen. En deze overvloed aan prikkels houdt ons systeem continu weg van ons ware zelf. Continu stoppen we onszelf vol met informatie van buitenaf en ergens kan het je ook met momenten helpen, want tja… we leven nog steeds in een dualistische wereld. Maar er mag balans zijn! Als er een overkill aan prikkels en informatie is, dan is er geen ruimte meer voor jouw eigen stem. En jouw stem wilt ook graag gehoord worden…En hoe doe je dat? Je gaat op een gegeven moment vanzelf merken wanneer de antwoorden en ideeen binnen komen. In het begin zal je misschien twijfelen aan die antwoorden, omdat je nog nooit goed geleerd hebt om naar jezelf te luisteren. Maar er zal een moment komen, wanneer jij steeds meer de ruimte voor jezelf inneemt, jij ook de antwoorden zal ontvangen die nodig zijn voor jouw proces op dat moment.

Niets of niemand buiten jezelf die jou vertelt hoe jij je leven moet leiden, maar jouw eigen innerlijke stem die jou begeleidt en jou naar jouw authentieke zelf leidt. Dus stop eens met de dingen buiten jezelf te zoeken en ga eens voelen en luisteren naar jouw innerlijke stem. Even zonder afleiding en zonder weg te vluchten. Want dat stuk kennen we allemaal al wel en belichamen we heel goed. Maar nu mag je dat innerlijke stuk ook belichamen. We mogen weer terugkomen in ons lijf, daar waar alle antwoorden al zitten. We mogen weer vertrouwen op ons eigen lijf en alles doorvoelen wat er gevoeld wilt worden. En vooral ook de pijn aangaan, waar we zo graag voor weg willen vluchten. 

Hulp

En er is niks mis mee om hulp te vragen buiten jezelf he, dat zeg ik niet. Want iedereen heeft weleens een zetje nodig in het leven. Alleen mogen we ook zelf verantwoordelijkheid nemen, om datgene aan te gaan wat gezien mag worden. We zijn immers zelf verantwoordelijk voor alles in ons leven, en de wereld weerspiegelt daar alleen maar terug naar wat nog meer aangekeken wilt worden. Onze ziel kiest een pad, en dat pad is niet altijd leuk… We denken dat we dat pad niet gekozen hebben, gezien we vaak ook te maken hebben met mishandeling en dergelijke. Maar op zielsniveau heeft jouw ziel wel degelijk dit pad gekozen voordat het op aarde kwam. Om al de lessen te leren die je nu aan het leren bent, zodat jij die lessen kan ombuigen in wijsheid. 

Zelf heb ik al mijn trauma’s ook omgebogen en deze lessen en wijsheid gebruik ik nu ook bij mij in de praktijk. En inspireer ik andere mensen ermee, die ik weer help op hun pad naar heling. En dat is dat stukje dualiteit weer, want ik had nooit deze lessen kunnen doorgeven als ik er zelf niet doorheen was gegaan. Ik heb heel veel schaduwwerk moeten doen in mijn leven, en ben heel diep gegaan. Dat is ook 1 van de redenen waarom mensen bij mij in de praktijk ook zo diep gaan, omdat ik er zelf ben geweest en ik met hen ook letterlijk de diepte in ga met mijn sessies (fysiek en mentaal) Maar ik heb ook op mijn website staan, dat als je niet bereid bent de diepte in te gaan, het ook niet voor jou is.

Ik weet uit ervaring dat hoe dieper je gaat, en hoe meer je de pijn aan gaat en alles doorvoelt, waar je normaal aan voorbij gaat, hoe hoger je daarna eruit zult komen. Zonder donker is er namelijk ook geen licht en vice versa. We gaan allemaal door dezelfde processen, en we moeten er allemaal een keer aan geloven. Zeker als je je bewust bent, en met jouw persoonlijke ontwikkeling bezig bent. Maar ook als je net pas ‘wakker’ bent geworden in het stadia van voelen, en er van alles op je af komt, waar jij je eerst niet bewust van was. Maar er zal ook altijd wel een deel van de wereld zal blijven ‘slapen’, dat hoort ook weer bij de ervaring van deze dualistische wereld…weet je nog? 

Vertrouw

Dus stap weer in je kracht, pak de stier bij de horens en neem jouw verantwoordelijkheid over jouw leven. Niks ligt buiten jezelf! Ben je vroeger gekwetst of zijn er ergere dingen gebeurd met je, dan is dat jou overkomen. Maar jouw heling in het ‘NU’ is wel jouw verantwoordelijkheid. Jij kunt zelf jouw pad veranderen, en jouw keuzes veranderen. Je hebt alles zelf in de hand! Dus blijf je in jouw veilige comfortzone en blijf je alles uit de weg gaan en naar de buitenwereld projecteren, dan zal je blijven waar je bent en niet een groei doormaken. 

Ga meer vertrouwen op jouw lijf en wat er zich aandient. We hoeven niet altijd van alles wat te vinden, want soms heeft ons lijf ook veel te processen. Dit gaat in sommige gevallen ook als vanzelf. Het lichaam heeft veel te doorstaan, zeker als je een traumatische ervaring of leven hebt gehad. Maar geef jezelf ook de ruimte daarin, en forceer niks. Veel mensen mogen ook meer vertragen, want in die vertraging zal alles wat troebel was weer helder worden. Maar in die vertraging zal ook datgene opborrelen, wat graag gezien wilt worden. Iets waar velen niet naartoe willen of aan voorbij willen gaan.

Ga jouw lijf de komende tijd eren, ga je gevoelens en emoties eren en laat alles er even gewoon toe er te zijn. Het is goed zoals het is en jij bent goed zoals je bent. Ga niet in gevecht of strijd, maar vertrouw! Ervaar het leven elke dag zoals het zich aandient en vertrouw op die ingevingen (jouw hogere zelf/intuitie) die zich laat horen op de momenten waarin je wel in die rust en/of vertraging komt. Alles wil gewoon gezien worden. En als je dat allemaal toe durft te laten, dan durf je jezelf ook volledig toe te laten er te zijn. Helemaal ‘ZIJN’ zoals jij bent, in jouw authentieke ‘ZELF’. Hoe fijn is dat?

Namaste Diana Douma van Amisha Glow

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Winkelwagen